Сёньня выйшаў на волю палітвязень Валеры Леванеўскі. Ён два гады знаходзіўся ў папраўчай калёніі за публічную абразу прэзыдэнта. З самага ранку спадара Леванеўскага з калёніі “Воўчыя норы”, што ў Івацэвіцкім раёне — пакуль ніхто не пасьпеў прыехаць сустрэць — завезьлі ў суседні Слонім. Аднак ён паведаміў пра гэта па тэлефоне, і сустрэча з роднымі, а таксама з актывістамі прадпрымальніцкага руху з розных гарадоў Беларусі адбылася ўжо ў гэтым горадзе.

Начальнік калёніі за два дні загадзя пацікавіўся ў Валерыя Леванеўскага: ці прыедуць яго сустракаць журналісты, палітыкі. Прагучала нават канкрэтнае прозьвішча — Аляксандар Мілінкевіч. Пра гэта расказаў мне пры сустрэчы сам палітвязень. Дарэчы, даставілі яго ў Слонім на машыне мэдычнай службы й далі на дарогу 25 тысяч рублёў. Былы вязень прызнаецца, што трымаў у руках грошы аднойчы за два гады.

Бліжэйшыя пляны спадара Леванеўскага — заняцца здароўем, пачаць пісаць кнігу, з папярэдняй назвай — “Турэмныя зацемкі”.

(Леванеўскі: ) “Адразу скажу: зьяжджаць нікуды не зьбіраюся, хаця ўсе мне раілі зьехаць адсюль чым хутчэй. Буду я тут: чым змагу, тым радзіме дапамагу. Таму што тут мая зямля, мае карані. Я хацеў бы, каб мае дзеці і ўнукі жылі ў гэтай краіне, у нармальным цывілізаваным грамадзтве, і не баяліся, што заўтра нехта прыйдзе й арыштуе — папросту за тое, што не некаму не спадабалася, як ты нешта сказаў”.

Зьяўляючыся кіраўнікамі агульнанацыянальнага страйкаму прадпрымальнікаў, Валеры Леванеўскі й Аляксандар Васільеў два гады таму арганізавалі ў Горадні 1 траўня масавы мітынг прадпрымальнікаў — пад лёзунгамі “Свабоды! Працы!”, “Лукашэнку — у адстаўку!” і “Не — трэцяму тэрміну Лукашэнкі!” За кратамі апынуўся й спадар Васільеў, але летась яго выпусьцілі на волю па амністыі. Сёньня ён сустрэўся ў Слоніме з Валерыем Леванеўскім.

Вольны Леванеўскі так ацэньвае задачы дэмакратычных сілаў.

(Леванеўскі: ) “Шчыра скажу: падтрымліваю Мілінкевіча, падтрымліваю Казуліна, усіх падтрымліваю. Усе яны маюць рацыю — па-свойму. Адзінае: ува ўсіх вельмі шмат амбіцыяў. Не зьяўляецца ж задачай замена аднаго чалавека іншым. Галоўнае, каб Беларусь стала расквітнелай краінай. Трэба будаваць на тым, што ўжо ёсьць. Ёсьць наш народ, мы й нават, скажам, нашы апанэнты, бо яны — таксама нашы людзі, папросту думаюць інакш”.

Сёньня Валеры Леванеўскі выпіў зь сябрамі шампанскага: першы тост быў за свабоду, другі — каб за перакананьні не саджалі за краты.

Аляксандар Васільеў так сказаў пра вызваленьне свайго паплечніка.

(Васільеў: ) “Выйшаў на волю Валеры Леванеўскі. Я разумею ягоныя пачуцьці, таму што я сам гэта адчуў: калі выходзіш за браму калёніі, — нібыта, нейкі цяжар зваліўся зь цябе. Можна сказаць, як на крыльлі ляціш”.

Жонка Валерыя, Марына, была ляканічнай.

(Леванеўская: ) “Ну, што сказаць? Я яго кахаю!”

Са Слоніма Валеры Леванеўскі накіраваўся на гарадзенскія могілкі, да бацькі, Станіслава Антонавіча, памерлага прыканцы мінулага году. (Валерыя тады на пахаваньне з калёніі не адпусьцілі.) Пасьля палітвязень наведаў маці, Дануту Васілеўну. Заўтра спадар Леванеўскі дасьць прэсавую канфэрэнцыю для гарадзенскіх журналістаў.

Радыё Свабода

http://www.svaboda.org/content/article/770246.html

Напомним, что председателя Общенационального Стачечного Комитета Предпринимателей Республики Беларусь, члена Совета гражданских инициатив «Свободная Беларусь» Валерия Левоневского суд приговорил к двум годам лишения свободы, с отбыванием наказания в колонии общего режима, за организацию митинга 1 мая 2004 года под лозунгом “А.Лукашенко в отставку” и так называемое “Оскорбление президента Республики Беларусь”. 7 сентября 2004 года Ленинский районный суд г. Гродно (Судья Дмитрий Демченко) признал Валерия виновным в нанесении публичного оскорбления президенту Беларуси, сопряженного с обвинением в совершении тяжкого преступления (ст. 368, ч. 2 Уголовного кодекса Республики Беларусь).

В приговоре указывается, что во фразе «Приди и скажи, что ты против, чтобы за твой счет кто-то ездил в Австрию отдыхать, кататься на лыжах, жить в свое удовольствие», напечатанной в листовке, содержится оскорбление чести и достоинства Александра Лукашенко. (Уголовное дело №04065250036)

Коллегия по уголовным делам Гродненского областного суда 19.10.2004 оставила приговор от 7.09.2004 без изменений, и данный приговор вступил в законную силу. Вышеуказанное преступление содержится, по мнению судов, в листовке (Адрес в Интернет http://www.levonevski.net/zone/docvip.htm), которая изготовлена и распространена Левоневским В.С. (как следует из приговора суда). Надзорная жалоба на имя председателя Гродненского областного суда также не дала результатов – приговор остался в силе.

Левоневскому отказано применении амнистии и в досрочном и освобождении. Находясь за решеткой, Валерий Левоневский продолжал борьбу за свои права и права других осужденных. Предприниматель неоднократно проводил длительные голодовки, за что неоднократно помещался в штрафной изолятор, получал несправедливые взыскания со стороны администрации колонии. Правозащитная организация «Международная амнистия» признала Валерия Левоневского узником совести.

Полезная информация:

Видео: “Под прицелом власти”

Против судьи Демченко (осудившего Левоневского) Генпрокуратура возбудила уголовное дело

Левоневский, Валерий Станиславович — Википедия